Nu we de vóórs- en tegens van beide kennen… Wat willen we nu voor onze toekomst?

Ooit waren fysieke dingen fijn. Het leven was eenvoudig. We misten hier geen techniek.

Nu voelt de fysieke ruimte met steeds meer straling, vaak (voor velen onbewust) minder prettig. Spieren spannen zich hierdoor ongemerkt aan, ons hoofd wordt waziger, de heldere connectie die we kunnen hebben met de ether voelt als ruis.

Het digitale leven (als nieuwe houvast, vlucht uit het ongemak voelen) wordt (mede hierdoor) steeds aantrekkelijker. Het buitenproportionele Corona-beleid heeft hier een ENORME push op gehad. Alles wat nog fysiek was, gewoon uit menselijk contact bestond en/of geen website had, moest, omwille van een griepvirus, digitaal.

De tech-giganten zullen smullen van de enorme stap die wij het afgelopen jaar, onder het mom van onze schijnveiligheid gemaakt hebben (Let wel: niet op basis van democratie, maar een doorgedrukte angst/beleid).

Fysiek contact was verboden, alles moest digitaal; bestellen, vergaderen, bezoeken, winkelen, reserveren om uit eten te gaan. Digitaal gaan was voor de meeste middenstanders de enige manier om te overleven (tenzij zij een groep eigenwijze zielen om zich heen verzameld hebben waarmee ze hun eigen regels bepalen… )

Echter, een toekomst welke vormgegeven wordt op basis van dwang en manipulatie, is niet persé de toekomst die de mens zelf wil. Hebben we eigenlijk wel helder wat wij zelf willen, als we ons buiten alle verslavingen en dopamineprikkels dieper tot onze kern wenden? Waar is het gesprek of de democratische besluitvorming over deze verregaande technieken?

Wie heeft er ideeën over welke plek techniek in onze toekomst mag gaan krijgen, en welke plek niet (meer)? Misschien ook richten op het ontwikkelen van onze interne technieken… Deel ze hieronder.

BIJEENKOMST “Welke rol krijgt techniek in de Nieuwe Wereld?”
We plannen, over niet al te lange tijd een bijeenkomst voor de parallelle samenleving met als thema “Welke rol mag techniek hebben?”. Opgeven met een motivatie kan alvast via onze mail.

Alles Rous

© Mieke Rous: lyrics, music, vocals, ukulele, accordion, artwork and video. Ruud Keijzer: bass guitar. Niels Kerkhoven: davul, wood shaker, beatring, recordings, mix and master. Produced by Alles Rous & Graveyard Studio. Zutphen (NL), February 2021

You can ask me to hold you close and tight;
without resistance, I would.
You can ask me to truly treat you right
and if that means ‘keep distance’, I could.
You can ask me to cover up my face,
though I’d suffer; a mask doesn’t feel good.
You can ask me to give up all my space.
I would give you even more if you say I should.

Please don’t ask so much that I look like a slave.
I would rather be dead than alive.
I try to fulfill all the tasks and behave,
but I need my free will to survive.

He is tempting us all with an apple,
but I won’t sell my soul to the devil.
And I don’t want to fall to his level by saying ‘you are wrong’.
I just can’t come along.

Will you miss me then?
Search your dreams and your heart
and if you kiss me then,
we’ll be never apart again.

You can ask me if I can hold you tighter;
there’s nothing I would rather do.
You can ask me to make the world brighter;
I’ll try, at least, by singing to you.

Demand me to share all my thoughts and my feelings;
I really have nothing to hide.
I don’t have the answers, do not know the meanings,
I just know it feels wrong inside.

He is tempting us all with an apple,
but I won’t sell my soul to the devil.
And I don’t want to fall to his level by saying ‘you are wrong’,
but can’t you see, he’s a fool with an apple!
And I fear to lose you to the devil.
And I don’t want to stoop to his level by saying ‘you are wrong’.
I just can’t come along.

Wauw! Wat PRACHTIG en precies! zoals ik het voel.
Dank voor het maken en delen…. Who is next?