Het lijkt onschuldig, maar vind hier alles op een rij over mondkapjes. Heel Nederland weet dat ze niet helpen, of zo enorm weinig (en tegelijkertijd wel schadelijk zijn, een inbreuk doen op onze persoonlijke levenssfeer en dat dit hele beleid, toegegeven door van Dissel, Ollongren en minister De jonge slechts een sociaal experiment is… ) Er is geen enkele reden, buiten allerlei emotionele bedreigingen of onrechtmatige boetes om eraan mee te doen. Doe dat dan ook niet…! Hieronder heb ik mijn eigenlijk heel positieve ervaringen in de supermarkt gedeeld… !
Mijn ervaring over het winkelen zonder mondkapje….
Moet steeds een drempeltje over om weer boodschappen te doen zonder mondkapje (nog steeds geen op gehad!). Meestal grond ik mijzelf stevig in de feiten en weet dat het klopt, en ontspan daarna in mijn hart, als ik gebalanceerd de winkel doorga, maar altijd een klein beetje bang dat nu die ene boze persoon uitvalt en ik dan ff niet mn feiten rustig uit kan/wil leggen voor wederzijds begrip (niet altijd zin in). Maar, ik kom eigenlijk vooral aardige mensen tegen. Nog niks vervelends, in tegendeel, alsof mensen extra willen laten merken dat je ook zonder echt wel welkom bent, soms wat jaloers dat jij zonder durft… mondkapjes om je heen zakken steeds verder af…Personeel in de benzinepomp roept je onnodig duidelijk vriendelijk na…om een punt te maken dat ik zonder mondkap welkom ben. Ik maak veel oogconract met mensen en glimlach naar eenieder, met en zonder kapje en respecteer altijd hun persoonlijke space…Voelt bekrachtigend steeds zo dicht bij mijzelf te blijven (ben overigens sowieso ook heel slecht in iets anders) Kom eigenlijk altijd met meer energie van de winkels vandaan, terwijl ik er soms ook best tegenop zie… Dus, bij twijfel, doe mee en hou vol!!
10 Januari
Blijf er wat tegenopzien. die boodschappen… Heb nog steeds geen ‘kapje’ op gehad… Maar .. viel wéér alles mee…!! Van voor tot achteraan de winkel enkel vriendelijke mensen, middenin de winkel een dame die haar mondkapje, terwijl ze voor me stond naar beneden schoof en me een heel uitgebreid verhaal gaf over waarom dat dit allemaal niet klopt en mondkapjes onzin zijn, en van waaruit ze spreekt, namelijk dat ze zelf al ooit eerdeer op het randje van de dood stond… uiteindelijk heb ik mn visiekaartje maar gegeven en gaan we een keer koffie doen bij de kassa voor en achter me schoven de kapjes over de neus naar beneden en werd me nadrukkelijk duidelijk gemaakt dat ik oké was.. zoals ik was, met een ‘bloot gezicht’ haha…. tot aan de bewaking aan toe die me extra liet merken dat ie me een fijne avond wenste… dus, wees niet bang.. doe, als dat beter voor je voelt, gerust je kapje af… en ontspan je hart en verbind je met de medemens.. Ze vinden het fijn!!!
21 januari
Wat is jouw ervaring?
Deel ze hieronder …!
30 januari
Lieve Marloes, sinds 1 december heeft mijn partner de boodschappen voor me gedaan, omdat ik geen mondkapje op wil/kan. Dankzij jouw verhalen op fb ben ik vandaag voor het eerst alleen naar de supermarkt gegaan. Niemand deed moeilijk en bij de kassa heb ik gezegd dat ik het zo fijn vond dat niemand moeilijk deed. De tranen bijna in m’n ogen. Ik kreeg een fijne liefdevolle blik terug, helaas met mondkapje. Maar wat had ik dat gezicht graag helemaal gezien! Dank voor het delen! …
4 februari
Pffffft, wat een onzinnig afstompend experiment… Ter compensatie een gesprek aangeknoopt met een medewerker voor de deur van de vrijwillige taxi … “Ja, er liggen wel mensen op de corona-afdeling… maar die liggen er met een stevige griepgolf ook.” Ja, door de bezuinigingen op de zorg/IC en nu de extra maatregeken krijg je het vanzelf drukker, zat er al jaren aan te komen… “Ja, maatregelen gaan wel ver.. Nee, niet uit te leggen… Doen meer kwaad dan goed… Ja, belangrijkste om samen te blijven verbinden.. Nee, big Tech, Big Oil en Big Pharma moeten niet onze toekomst in gaat richten, dat mogen wij zelf doen!”
Dank voor dit fijne gesprek… Toen een High Five met een big smile en opnieuw twee blije mensen!!
Liefs,
Marloes
Susana 6 februari (gedeeld van facebook)
Bemoedigend om deze verhalen te lezen en te weten dat er meerdere zijn die het mondkapje niet dragen..Sinds de verplichting heb ik overigens wel mijn inkoopgedrag wat gewijzigd. Ik heb het voordeel dat er in mijn wijk een paar keer per week kramen van de groenteboer, kaasboer en visboer komen en men in winkels in een naast gelegen wijk minder moeilijk doet over deze verplichting. De AH en Aldi vermijd ik op deze manier en steun gelijk de locale middenstand. Ik loop gewoon naar binnen, groet vriendelijk en doe mijn boodschappen. Sommige winkeliers hebben zelf ook geen mondkapje op .De apotheek heeft een ‘buitenkluis’ waar ik medicijnen uit kan halen mocht ik deze nodig hebben. Ook bij de tandarts heeft men tot dus toe nog niets gezegd. Het OV is inderdaad wat anders . Noem mij maar een lafaard, maar dat vermijd ik..
Misschien kunnen degenen onder jullie – die positieve ervaringen hebben – met mij naar de Lidl in ter Apel. Ik werd in eerste instantie door een klant staande gehouden dat ik € 95,00 boete kon krijgen. Ik zei, dat ik een medische uitzondering ben.
Het personeel van de Lidl zelf heeft me er meermalen dusdanig op aangesproken, soms meerdere keren bij één keer boodschappen doen. Eén personeelslid maakte het zo bont dat ze agressief begon te praten. Ik had nl een ‘bewijsje’ van internet gehaald dat ik zonder mondkapje mocht. Nou daar ging zij niet mee akkoord. Er moest een handtekening op staan en ik moest hem zichtbaar dragen. Ik vroeg haar of ik dat met of zonder gele ster moest doen! Mijn geduld was ff op. De Lidl heeft biologische groenten en daarom kom ik daar, anders was ik allang niet meer gekomen.
Beste Maria, kijk graag naar de juridische videos van burgerfront.nl op odysee.com over het mondkapjesplicht. Er zijn 2 videos hierover gemaakt. De kaart met uitzondering moet voldoende zijn. U moet enkel uitleg of medische redenen alleen aan een bevoegd arts geven, want dat maakt een deel van uw medisch dossier. Als ze maken problemen, vraag dat ze gaan een discriminatie verklaring invullen met hun gegevens zodat u kunt hem aangeven bij de anti discriminatie bureau. Kijk naar de videos en oefen het even.
Zelf al meerdere keren zonder mondkapje de supermarkt en andere winkels in geweest. Gewoon veel en lief lachen en als ze zeggen: Mevrouw, u heeft geen mondkapje! antwoord ik al glimlachend: Nee. En verder niets. “Is het om medische redenen?” werd me 1x gevraagd. Ja, antwoordde ik. Verder niks. Rustig mijn boodschappen gedaan. Niemand zei wat, ik zag welwillende blikken. En als ik wel aangesproken zou zijn geworden, zou ik zeggen dat de dokter het mij verbiedt vanwege schade aan de gezondheid. Als er eventueel dan nog doorgevraagd zou worden, wat tot op heden niet is gebeurd, zou ik zeggen dat ik niet midden in de winkel mijn medisch dossier ga bespreken met een wildvreemde. Dat dat een beetje vreemd zou zijn in een vrij land! Mochten ze dan nog gaan zeuren, zou ik zeggen: “Ik weet het beste hoe ik mijn leven moet inrichten en ook wat goed is voor mijn lijf en ik respecteer uw keuzes ook en laat u daar ook vrij in. Ik wens u verder een goede dag!” Goed beslagen ten ijs komen, maar waarschijnlijk vanwege zelfverzekerdheid geen enkel probleem ondervonden.
Super mooi om hier alle ervaringen te lezen:-) Ik draag zelf ook geen mondkapje in winkels en in de trein. Maar ben wel begonnen eerst met een uitzonderingskaartje omdat ik op een gegeven moment de abuse niet meer trok. Dat was in de begin periode; toen ben ik zelfs een keer de trein uitgezet omdat ik van de conducteur het kapje over mn neus moest trekken. De manier waarop ie op me dook; die self rigious energie, ik trok het niet en gaf een weerwoord. Vervolgens ging die hele trein coupe zich ermee bemoeien en was iedereen het erover eens dat ik een gevaar was voor mn medemens. Behalve 1 meisje; die zelf wel een mondkap droeg maar de discussie iets probeerde te nuanceren. Inmiddels draag ik dat uitzonderingskaartje niet meer in winkels, en dat gaat heel goed. Wordt zelden aangesproken. Het fanatisme is duidelijk afgenomen. De mondkapjes hangen lager of gewoon onder de kin. Maar toch jammer dat niet meer mensen zonder mondkapje gaan…. de grote meerderheid conformeerd zich nog steeds…. of denkt echt nog dat het met veiligheid te maken heeft….
Hallo, wat een goed idee om ervaringen uit te wisselen!
Ik winkel, en reis met het ov, ook zonder mondkapje, wel met het kaartje met de uitzondering om. Die is niet altijd even goed te zien, maar krijg toch geen negatieve reactie. Integendeel, mensen zijn aardig, blij zelfs en heel vriendelijk. Ik denk echt dat andere mensen het heel fijn vinden om een “bloot” gezicht te zien, met een vriendelijke blik en een glimlach. Wat missen we dat om ons heen! En wat schandalig is het van de overheid dat ze dit nog steeds verplicht stellen, alleen maar vanwege een gedragsexperiment! Ik ben het met de andere schrijvers/sters eens dat het goed is om dit te blijven doen en daarmee een soort lichtend voorbeeld te zijn. Het lezen van al deze berichten heeft me heel erg gesterkt om hier goedgehumeurd en ontspannen mee door te gaan. Dank aan Marloes en jullie allemaal.
Je kunt wel geen mondkapje op willen doen (wat ik dus niet wil) maar als ik dan de apotheek niet meer in mag en het ziekenhuis ontzegt mij de toegang, wat dan? Ik heb geen medische redenen, ik vind het gewoon niet nodig. Ik merk overigens weinig van de lock down omdat ik al jaren in lock down leef vanwege de alsmaar toenemende straling overal. Gevlucht naar het buitengebied, geen buren met WiFi, geen zendmasten vlakbij, grote moestuin en een bos als buren….. ik kan helemaal niet meer naar een supermarkt dus ook geen mondkapjesprobleem:)
De psychische gevolgen van de huidige lockdown zijn best groot, maar wat als je levenslange lockdown hebt?
Op 1 december ging ik met kloppend hart maar met rechte rug ongemuilkorfd de AH in.
Wat zou er gebeuren en wat zou ik zeggen ….
Tot mijn grote verbazing gebeurde er niets : mensen lopen in zichzelf gekeerd hun boodschappen te doen . Zo zie je de gedragsmanipulatie al : geen contact met anderen want anders ga je dood.
Dat gaf me moed om verder te gaan : naar Jumbo, Ekoplaza, de visboer, de slager , de bakker en geen probleem. Alleen bij de kassa vroeg het meisje of ik volgende keer een mondkap op wou doen. Daarop zei ik dat ik dat niet zou doen omdat het schijnveiligheid is en ik legde uit dat het virus zo klein is dat het met gemak erdoorheen kon en dat ik mijn eigen afvalstoffen niet wil inademen.
Ik merkte wel dat het haar niet interesseerde dus de volgende keer pakte ik het anders aan.
Weer bij Jumbo , alleen een ander kassameisje, antwoordde ik gewoon :”Medisch.”met een big smile erachteraan.
Mijn schoonmoeder zei altijd :”Als het geen zin heeft, hou ze dan hartstikke voor de gek !”
Ik word erg blij van al deze hoopvolle reakties. En verdrietig van de toestand in België. Heb een week gewacht nadat het in Nederland verplicht werd, en stond op 8 december pas in de winkel. Zelfs toen nog twijfel, vanwege angst. Ik zag een oudere man zonder kapje, en toen was het voor mij helder: Ik draag die mondluier niet !! Ben naar een winkelbediende gelopen en gezegd dat ik er psychologisch erg veel last van heb. Stond mijn verhaal te vertellen en moest er ineens om huilen. Alle opgebouwde spanning vloeide van mij af.., heerlijk !! De bediende reageerde heel vriendelijk en behulpzaam, en zei dat ze in deze winkel (Eko-Plaza) geen politieagentje gaan spelen.
Sindsdien heb ik geen mondkini meer gedragen in diverse winkels (een bakker, de ALDI en een postagendschap). De AH en COOP heb ik tot nu toe nog steeds gemeden, maar positieve verhalen van anderen geven mij moed hier straks ook zonder mondsnoer naar binnen te lopen.
Ik maak vaak positieve gebaren naar anderen die ook ongemuilkorfd (of met lap op de kin) door een winkel vertoeven. Dat geeft altijd hele fijne reacties en leuke gesprekken. Laatst nog iemand die ons beiden ademvrij op de foto zette !! Dit alles sterkt mij dan weer om door te gaan op deze mondkap-vrije weg. HEERLIJK om nog vrij te kunnen ademen, temidden van een bizarre en idiote wereld, wat aanvoelt als een nachtmerrie..
Allemaal erg herkenbaar. Ik ben zelf begonnen met wel een mondkapje te dragen. Dit omdat ik geen geld heb om zomaar € 95,- neer te tellen voor een boete. In het begin droeg ik dan mijn zelf in elkaar gefröbelde ‘smoelvodden’ met teksten zoals ‘mondkapje= gewoon je bek houden’
mondkapje = schijnveiligheid’ en ‘mondkapje= onderdrukking!’
Een paar kassières vonden het moedig dat ik dit deed. Tja, moedig?
Af en toe een vuile blik of een hatelijke opmerking, daar geef ik niet om eigenlijk. Op een gegeven moment zag ik iemand zonder vod. Ze leek wel erg zenuwachtig en erg gehaast om de winkel weer uit te komen.
Maar als zij het durfde, waarom ik dan niet met mijn grote mond?
Net als jullie vergt het iedere keer weer wat moed om het toch te doen.
Rug recht, vriendelijk gezicht, en ja, lach er maar om, op hakken lopen helpt ook. Dan kijk je wat meer op de mensen neer, letterlijk gesproken, en om een of andere reden kijkt men je dan minder snel aan.
Ik heb nog geen negatieve opmerkingen gehad. Maar juist bij de Jumbo word ik heel erg vriendelijk geholpen. Gaan kassières snel achter de kassa zitten om mij te helpen terwijl er maar 1 klant bij de kassa staat
waar ik op moet wachten, word ik door iedereen luidkeels goedemorgen gewenst en vanuit het postkantoortje word er naar me gezwaaid. Dat geeft echt wel moed.
Ik ben niet zo bang om ruzie met mensen te krijgen wanneer ik mijn mening geef. Ik doe dat nooit zo maar en wanneer ik denk toch wel een gesprek aan te kunnen gaan begin ik met een vraag. Zoals bv.; goh, heb je het niet benauwd zo met dat mondkapje op? Dat werkt prima.
Verder heb ik de stickers, vlag en speldje van ‘Een oorlog reeds verloren’
van Sven Hulleman. Vlag hangt dagelijks uit, stickers zitten op de auto en het speldje draag ik altijd als ik buitenshuis ben. Vooral dat laatste is erg leuk omdat je dan precies weet wie er net zover denkt als jij.
Ik ervaar het ook zo, ik mis alleen de naam van de schrijfster, zou graag weten wie dit geschreven heeft. Ik heb een uitspraak bedacht die ik veel heb mogen ervaren, ook mijn wens om contact te hebben met vlinders op mijn hand en heel veel meer, ik woon sinds 2006 niet meer alleen, eerst met 4 nu met ons tweeën. Marthe en ik dragen ook geen mondkapje, we gaan samen naar de winkel, wel eerst na elkaar, maar in de winkel overleggen we samen ov wat we kopen en kijken op de verpakkingen wat de ingrediënten zijn, het gaat steeds beter. Ik herken het verhaal helemaal, ik glimlach ook n zie ook dat het verandert, dat inderdaad een bewaker (wat n woord in dit geval) met een mondkapje mij vriendelijk toeknikt: Wensen komen uit, zorg dat je wensen hebt.
Marloes van Mensvoort. Top! Ga zo door… !!
Ik ga ook zonder mondkapje naar de supermarkt. In het begin werd ik er op gewezen, verteld dat ik er niet tegen kon en mocht doorgaan. Nu wordt er niets meer gezegd. 1x een klant die er iets van zei. Een maaltijd halen bij de aziatische winkel: moest wel mijn kaartje laten zien. Hij vertelde dat hij al iemand, die dat niet kon laten zien, weggestuurd had.
Allemaal heel vriendelijk. Toch voel ik me nog steeds een outcast. Ben nog steeds de enige die zonder masker loopt. Kan de uitdrukkingen op medeklanten niet zien, dus weet niet hoe die dat ervaren. Alleen toen ik met de tram naar de tandarts moest, werd ik geweigerd. Het kaartje wat ik liet zien, werd afgekeurd: moest groter zijn, had geen stempel.
Het lukt mij ook steeds vaker, zonder mondkapje. Recht in mijzelf, en dan met kracht en lenigheid voorwaarts. Het blijft spannend. Ik heb de neiging niet naar anderen te kijken, omdat ik ergens die schuld voel, maar het sterkt me om het te doen voor diegene na mij. Wat ik wel nog laatst had, was het ziekenhuisbezoek van mijn vader, waarbij ik mee ging. En het verpleeghuis waar hij sindskort woont. Ik heb daar toen 5 uur met een mondkapje opgezeten, terwijl ik koppijn en pijn aan mijn hart kreeg. Maar anders mag je daar dus niet zijn. Dat vond ik wel heel moeilijk. Maar door die ervaring van die kop- en hartepijn voel ik me wel gesterkt om waar het ook maar even kan absoluut geen mondkapje mee op te doen. Dit is niet goed voor mijn gezondheid.
Boodschappen bij mijn 2 vertrouwde AH’s gaat prima. Bij de ingang pak ik een karretje en daar staat ook altijd een jongere, die meestal roept of zegt: mevrouw, mondkapje! Ik zeg dan altijd: iedereen weet het hier toch al, ik draag er geen! Met een grote lach. Niemand die een tweede vraag stelt. In de winkel heb ik wat minder vertrouwen in de winkelende medemens, dus kijk ik mensen niet lang aan, tenzij ik zie dat ze zelf ook geen mondkapje dragen. Ik doe bewust de boodschappen na 20 uur. Dan is het een stuk rustiger. Wat jij ook schrijft: winkelpersoneel doet echt zijn best om te laten zien dat jouw keuze ok is.
Nog iets: bij het verlaten van de Odin (biologische supermarkt) de laatste keer, kwam het beeld in me op van mensen die steeds vaker hun mondkapjes af doen in winkels of in hun zak laten. Uit verveeldheid met de bangmakerij of omdat niemand meer weet waarom. Beelden kunnen een heel sterke uitwerking krijgen als het een gedeeld beeld wordt. Dat mag een minderheid zijn!
mooi beeld, de kracht van de gedachten en van het beeld samen doet veel.
Zowel in de supermarkt op het dorp als in het stadje loop ik heel ontspannend m’n boodschappen te doen. Heb wel dat ‘uitzonderingskaartje’ bij me om z.n. de winkel een hoge boete te besparen.
Maar tot nu toe niet nodig gehad. Personeel is héél vriendelijk soms lijkt alsof ik een extra glimmende glimlach krijg! Vind het fijn om ook anderen zónder te zien , maar dat gebeurd zelden. ‘k Heb het idee , dat het vooral belangrijk is dat we relaxed zijn – alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat we géén masker dragen, had ik de eerste week nog niet hoor, maar nu wel . Soms zie ik een reactie dat iemand verbaasd omkijkt , zo van hé ,zie ik dat nou goed …… Ja ! goed gezien denk ik dan.
Nog nooit een mondkapje gedragen, ik adem vrij. Wordt er af en toe op aangesproken (door hele jonge mensen) en zeg dan dat ik het niet draag omdat ik er benauwd van word. Dan is het goed. Vind het elke keer wel spannend en blijf dan heel erg bewust bij mezelf en in mijn eigen, fijne energie. Ik ben vriendelijk, zeg iedereen gedag en kijk mensen ook recht in de ogen, met een glimlach (die van mij zie je tenminste nog). Bij de ekoplaza hier in het dorp kom ik wel eens mensen tegen die geen mondkapje dragen en dat voelt heel erg fijn. In de andere winkels ben ik meestal de enige zonder kapje.
Wij hebben zelf een spirituele winkel waar iedereen welkom is zonder mondkapje en zonder al die andere idiote maatregelen. Het is een verademing om elkaar aan te kijken en de mimiek te kunnen zien van gezichten.
Zowel in de supermarkt op het dorp als in het stadje loop ik heel ontspannend m’n boodschappen te doen. Heb wel dat ‘uitzonderingskaartje’ bij me om z.n. de winkel een hoge boete te besparen.
Maar tot nu toe niet nodig gehad. Personeel is héél vriendelijk soms lijkt alsof ik een extra glimmende glimlach krijg! Vind het fijn om ook anderen zónder te zien , maar dat gebeurd zelden. Heb het idee , dat het vooral belangrijk is dat we relaxed zijn – alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat we géén masker dragen, had ik de eerste weeke nog niet , maar nu wel . Soms zie ik een reactie dat iemand verbaasd omkijkt , zo van hé zie ik dat nou goed …… Ja ! goed gezien denk ik dan.
Ik heb ook nog nooit een mondkapje opgehad. Gewoon zeggen dat ik een ontheffing heb. Over het algemeen geen probleem. Tot één keer bij Albert Heijn een meisje mij vroeg om een bewijs. Ik zei: dat is iets tussen mij en mijn arts. Waarop er nog iemand bij kwam en zei dat de filiaal chef er bij gehaald zou worden. Ik ben weg gelopen en heb toen ik thuis was het filiaal gebeld en de situatie uitgelegd. Waarop hij mij zijn excuses aanbood voor het ongemak. Daarna geen enkele keer meer een probleem gehad.
Ik vind dit zo fijn om te lezen omdat ik me in mijn omgeving als enige ervaar die overal zonder mondkapje naar binnen stap wat de winkels betreft en inderdaad nog geen opmerkingen heb gekregen. Maar.. ik ben wel blij te horen hoé je het doet, want ook ik ga met rechte rug en overtuigd maar met defensieve houding,van, aan mij kom je niet, en ontmoet dan mijn medemens niet echt.Ik kom er dus wat leeg vandaan en nu begrijp ik dat:) Ik zie dus dat je het anders kan doen, ik weet ook dat ik dat zo niet deed omdat ik juist bang ben met mijn open hart een behoorlijke oplawaai te krijgen als iemand er iets naars van zegt. Ik ontmoet soms ogen die boekdelen spreken in de supermakts.. maar met deze gewijzigde houding zal het wel eens anders kunnen gaan:) En ja ik lees ook dat je dit dus niet in Belgie kan doen dus moed is ook een relatief begrip….
Hier in België is het overal verplicht en kom je er niet in.Doe je het toch dan dreigt men de politie te bellen met voor jou een zware boete als gevolg.
Oh.., wat erg voor de Belgen !! Strenge boel daar, en men is dus helaas nog volgzamer dan in Nederland.
Ik wens alle wakkere Belgen heel veel sterkte toe met deze idioterie..!
Misschien eens proberen met inzicht gevende teksten op de mondluiers ?
In tankstations en bakkerij geen mondkapje, herken reacties hierboven beschreven. In supermarkt wel een met zelfgeprinte tekst “pas op, mondkapjes maken je ziek erger dan een ‘virus’ mondkapjeseffecten.nl”, maar ik weiger deze over mijn neus te doen dus ik blijf vrij ademen. Nog nooit iets van gehoord, niemand lijkt erop te letten. Bij ons in de supermarkt loopt zelfs de manager met kapje onder zijn neus, mede nadat daar een medewerker onwel werd van die klotedingen. Sjoemelen dus, laat je de adem niet benemen!!!