Tribe, ooit was het heel normaal. Zullen we opnieuw…

TRIBE

Het was ooit zo normaal
Voor ons allen
Een tribe
Een dorp
Een echt thuis
Alles in één
Er was een kruidenkenner
Een handige bouwer
Timmerman
Een vroedvrouw-sjamaan
Een ziener
Iemand die alles wist van dieren
Een ander van chirurgie
Er waren geboren ‘tantes’
die de zorg voor de kinderen konden overnemen
Er waren mensen die graag op het land werkten
en alles wisten van voeding
Er waren docenten
En individuen die veel mediteerden
om zo van alles uit te zuiveren
Er waren vrouwen die vol voor het moederschap gingen
Muzikanten en kunstenaars die zorgden
voor zielenvoer en schoonheid
Er waren bemiddelaars
En koks die het eten vol met liefde stopten
.
Iedereen had zijn of haar rol of levenstaak
Ieder werd voor vol aangezien
Niemand was beter dan een ander
.
Zo had iedereen z’n eigen huisje
Z’n echte safe space
Maar je wist elkaar te vinden wanneer nodig
En hoefde geen ingewikkelde afspraken te maken om je vrienden te zien
Evenmin ver te reizen
Je kon zo even bij elkaar langs wippen
En weer weg wanneer t genoeg was
Onze ouders werden niet in bejaardenhuizen weggestopt
Waar onbekende mensen
vaak liefdeloos voor ze zorgen
Hun tribe stond hen bij waar nodig
.
Het geheel was vrijwel compleet
Soms moest je naar een andere stam
Te vragen om hun wijsheden of grondstoffen
Of voor meer keuze in liefdespartners 😉
En zo ontstonden er mooie samenwerkingen
.
Er waren specifieke manieren om de harmonie te bewaren
En hoe vredevol om te gaan met conflicten of problemen
Altijd een paar wijze elders die konden bijstaan
.
Het klinkt allemaal zo simpel
En zo perfect
Bijna te perfect
.
Logisch dat dat alles verwoest is
Deze manier van leven
Zo zelfvoorzienend
Zo liefdevol
Zo vreugdevol
We werden afhankelijk gemaakt van grote instituten
Die maar rijker en rijker werden
We werden uit elkaar gedreven
In blokkendozen
Met mensen naast ons waar we geen gedag tegen zeiden
Onze vrienden en familie overal verspreid
We moesten hard werken omdat de overheid geld eiste
En werden telkens meer eenzaam
Ploeterend en afgesplitst
.
Velen van ons willen weer terug naar hun tribe
Naar huis
Naar onverwoeste natuur
Zodat de aarde een zucht van verlichting kan slaken
En wij weer kunnen wortelen
Het land behoort niet aan de machthebbers
Macht in eigen handen
Alle tijd hebben om onze missies te leven
Ons weer vollédig voelen
Onze dierbaren om ons heen
Niet meer alles alleen hoeven doen
.
It takes a village to raise a child 💚
It takes a village to care for the elderly 💚
It takes a village to truly come home 💚
.
.
.
Tekst en beeld: Carlijn Volders

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *